lunes, 1 de septiembre de 2008

Un cuarto de millón

Esta mañana mi contador ha alcanzado el cuarto de millón de visitas. Evidentemente lo que comenzó siendo un pasatiempo se ha convertido en una adicción. Y no me arrepiento. Gracias a ella he podido traspasar la pantalla del ordenador y conocer cara a cara a Luis, RMF, Quiñonero, Tumbaíto, Celia, Mar, Joseph T., Súbal, Lola, Quirky, Ferran Cab, Pedra Lletraferida, Arrebatos... Y esta misma tarde he quedado con Enrri. Sin esta cosa de los blogs no nos hubiéramos conocido, y yo hubiese salido perdienco. A todos ellos, a los que sé que nos conoceremos algún día, sea en Santander o en Zaragoza, y a todos los que os pasáis por El Café de Ocata, de todo corazón, BIEN VENIDOS.

Y por último ("last but not least"), un agradecimiento a MATY por sacarme de los atolladeros en los que me mete mi impericia.

35 comentarios:

  1. Felicidades, y que no decaiga nunca.
    Sigo y seguiré visitándote, disfrutando siempre.

    Lola

    ResponderEliminar
  2. Para celebrarlo, podría hacerse un restyling de la bitácora.

    ResponderEliminar
  3. Lola: Tenemos pendiente un café en la Plaza de Ocata. Podríamos celebrar que es septiembre para los demás mientras para nosotros sigue siendo agosto.

    ResponderEliminar
  4. Maty, maestro, acabo de corregir un imperdonable olvido en la entrada de hoy.
    Ya sabe usted que me tiene a su completa disposición. Es decir, que deseando.
    Me ha gustado lo de "restyling". Entiendo que nada de lavar y marcar, sino un cambio completo de peinado. Adelante.

    ResponderEliminar
  5. Felicidades, Gregorio¡

    Me gustará seguir contribuyendo desde mi sitio para que sigas haciendo más amigos¡ :-)

    ResponderEliminar
  6. Enhorabuena Don Gregorio, eso significa que no debemos de perder la esperanza en la humanidad, aun quedan resquizios de vida ¿intelectual?

    Tu blog es un atidoto contra la tele

    ResponderEliminar
  7. Yo solo entro de cuando en vez y disfruto mucho con lo que aprendo. Enhorabuena por su blog, y gracias por el.
    Patricia.

    ResponderEliminar
  8. ¡Cuarto kilo y subiendo! Para celebrarlo le paso este link que seguro le gustará.

    http://matadornights.com/12-coolest-art-installations-in-the-history-of-burning-man/

    (Hay que ir, Don Gregorio, hay que ir)

    ResponderEliminar
  9. Doncs el felicito ben cordialment!! A mi el google analtics em va fotre un pet i he perdut tots els números, però, bah! NO podia estar més d'acord amb vosté, avui!!

    una abraçada i per molts anys!

    ResponderEliminar
  10. Redéu! Un quart de milió. Fót-li! Jo avui he arribat als 3000 i estic força content, també.

    Endavant!

    ResponderEliminar
  11. Sí señor, felicidades! Si esto es una fiesta de cumplevisitas yo traigo unas gambitas blancas de Huelva que siempre van bien para empezar.

    ResponderEliminar
  12. Gracias a todos, hoy hay barra libre.

    Arrebatos: A Dios pongo por testigo, que aunque tenga que ahorrar (y el Santísimo sabe que no me gusta llegar a esos extremos), iré (iremos, of course) al Burningman.

    ResponderEliminar
  13. Felicidades!!!!!
    aquí seguiremos leyendole y comentándole.
    Queda pendiente visita a Ocata, que lo sepa.

    ResponderEliminar
  14. Felicitats! Uno de los mejores blogs, sin duda.

    ResponderEliminar
  15. De nuevo vuelves a tener un gran exito.
    Te felicito¡
    Seguire cada noche entrando aqui, por que para mi es enriquecedor.
    Un besote muy muy fuerte

    ResponderEliminar
  16. Enhorabuena .....esto empieza como un divertimento y nunca se sabe:)

    ResponderEliminar
  17. Me pongo detrás de Tumbaíto para felicitarte. Enhorabuena!

    ResponderEliminar
  18. Ir hasta su cafe es una de las pocas cosas que puedo hacer con la diestra rota por cinco sitios. Felicidades y gracias por estar ahi cuando los demas ya se han ido. Un beso.

    ResponderEliminar
  19. le felicito, no tanto por el número, como por haber conseguido que (estoy convencido) prácticamente todos los que pasamos por aquí seamos reincidnetes. Tiene usted el don de enganchar.

    Lástima no haber podido hacer un café este verano y oirle hablar de América.

    ResponderEliminar
  20. Enhorabuena, don Gregorio.

    Gracias, además, por recordar el encuentro en Madrid; pese a que he estado desaparecido de la red.

    En breve dejo Madrid por Barcelona, así que espero que alguna vez me muestre usted la famosísima playa de Ocata.

    ResponderEliminar
  21. Muchas felicidades, don Gregorio. Y que siga ofreciéndonos estos cafés tan agradables durante mucho tiempo.

    Saludos.

    ResponderEliminar
  22. Joseph T.: Sí, lo he echado en falta.
    Celebraremos el regreso al Born después de su gira por el mundo. ¡Faltaría más!

    ResponderEliminar
  23. no crea, no crea, la solución por el momento no es fácil. Estoy metido en un pequeño (nunca mejor dicho) embrollo: Ciceró va a tener un hermano en días, quizá horas, y como puede suponer, en las últimas semanas estoy muy atareado con las entretenidas actividades (que le ahorro recordar) asociadas al feliz acontecimiento.

    ResponderEliminar
  24. Sergi: Gracias. Sigo sin saber cómo van sus aventuras deportivas. Últimamente en Musairibo se nos informa poco de ellas.

    ResponderEliminar
  25. RMF: Pues como se decía por mi pueblo, "¡Que sea una hora corta!". Y me adelanto a felicitar a toda la familia. Comprobará usted, por cierto, que tres más uno no son cuatro, sino multitud. Lo cual está pero que muy bien.
    Un fuerte abrazo.

    ResponderEliminar
  26. Pues yo creo que la respetabilidad adquirida por las cifras se merece sacar al mercado el recortable de "Don Gregorio" a fin de que podamos tus lectores vestirte con bermudas y camisa floreada o chaqué, según se tercie.

    ResponderEliminar
  27. Jaume, no me parece mala idea. Habrá que proponérsela a Celia a ver si quiere llevarla a cabo.

    ResponderEliminar
  28. Enhorabuena y gracias por seguir en ello.

    A propósito de un post reciente, igual le interesa:

    http://entertainment.timesonline.co.uk/tol/arts_and_entertainment/the_tls/article4618457.ece

    ResponderEliminar
  29. Claudio: La "translatio imperii" es, en este caso, algo más que una metáfora.

    ResponderEliminar
  30. cáspita!!!
    la idea es demasiado tentadora...
    pero Luri, es el mes del Ramadán!!! lo que me está pidiendo es pecado!!!

    ResponderEliminar
  31. Celia: Está permitido si se hace a partir del momento en que no se puede distinguir un hilo blanco de un hilo negro a medida que se van consumiendo caldos del Duero.

    ResponderEliminar
  32. Hoy entro en silencio, me siento en mi rincón del Café, pido mi vodka con naranja (que aún hace buen tiempo) y permanezco en silencio contemplando esos 250.000 visitantes, y me digo... ¡caramba! Luri, me parece usted un tipo magnífico.

    ResponderEliminar
  33. Llego tarde porque llego de lejos, pero muchas felicidades y, sobretodo, muchas gracias por el blog! Siempre un honor, siempre un placer

    ResponderEliminar

Tracios, iberos y partos

I Cada vez que me encuentro con piezas ibéricas relevantes, como el sábado en el Museo de Albacete, le envío imágenes de las mismas a mi ami...